"Blue eyes crying in the rain" ...mensenlief wat heeft  Carrie Elkin van die (h)eerlijke blauwe kijkers en heeft ze met the Band Of Heathens, Nels Andrews (zie reviews maart), Collin Brooks, Gordy Quist, Aj Roach een aantal vrienden die ook bij Rootsville graag geziene gasten zijn. Het is niet altijd makkelijk voor een recensent (dixit Dani Heyvaert / Mazzmusikas) maar een album als "The Jeopardy of Circumstance"  mag voor niemand problemen opleveren want dit inmiddels vierde schijfje van singer - songwriter Carrie Elkin (Austin, Texas) spreekt duidelijke taal. Geen poespas of moeilijke technische hoogstandjes maar simpele, eenvoudige songs pur sang die zweven op the thin line between folk & pop en met "Shell Of a Man" zelfs eventjes een bluegrass tintje vertoont. (Dustin Welch on banjo)

De openingstrack "Obadiah" en het schitterende "Roots & Wings"  alleen al overtuigen ons in die mate dat wij enthousiast "Yes" kunnen antwoorden op de overigens overbodige vraag ..."Did She Do Her Best" . Meer dan haar best overigens want Carrie Elkin haalt met "Ode To Ogallala" (Collin Brooks on lap steel), "Broke Tv"  en "The Gospel Song" een benijdenswaardig niveau dat haar ongetwijfeld een plaatsje bij de betere singer - songwriters gaat opleveren. Als zoon van een mijnwerker betekent de autobiografische song " Black Lung" heel wat voor mij en het typeert tenvolle de klasse van deze Carrie Elkin.

Niemand minder dan Rob Ellen heeft zich over het mooie kind ontfermd en het leidt dan ook geen twijfel dat Europa plat gaat voor dit hemels talent. Inderdaad Dani, zoveel schoonheid op zo weinig tijd ......Verplichte aanschaf ! (SWA)